15 Mayıs 2013

Sazende-i Dankiyo Düdüğü

Gergin tulum hissi.. Müzisyen duduladan üflemiş üflemiş.. Nav perdeleri kapalı.. Sıkıntıdan yan yatıp ağlamalı akşam.. Gözyaşı kulağa doğru yol almış. Kulağa su kaçmış. Hangi konuda olduğunu görüştüm. Sanırım uyarmak istediği noktayı anladım. Teşekkürler.. O rahatsızlıkla gelen uyku. 

Düşte deniz atını cincır gibi kullanan adam vardı. Yosunlarda yatmış serin serin güneşlenirken, o kadar hızlı yanaştı ki, yosuna dalga yaptı. Güneş ışınlarından görmeye çalıştım, bir baktım ters binmiş. 

"Nasrettin?" dedim..
"Toprağı bol olsun.." dedi. "Ben Adem, atım Adam"
"Hümanist misin?" dedim,
"Hüman sensin, benim" dedi. "Elma yer misin?"
Teşekkür ettim. "Deniz hıyarı var, yersen.."
Bozuldu.. "Atım gebe" dedi.
Bir baktım Adam'ın üzerinde gebe tişörtü var. %2 kalmış.. "İn üzerinden" dedim. 
Adem'in inmesiyle Adam oradan uzaklaştı ve bir kaya gölgesinde bebelerine kavuştu. Onları annelerine emanet etti ve geri döndü.




Adem üzerine zıplayarak "Haydi gel, atımızı gün batımına sürelim.." dedi ..
Işınlar suya dik geliyordu. Gün batımına ilerlersek Adam ölürdü. Canlıları ailelerinden ve sudan ayırmamak gerekirdi. Ve..

Battaniyem yerdeydi.


0 yorum: