ikarus..

İkaruslar Pakistan'a hediye ediliyormuş. 


Topbaş demiş ki: "Biz de yeni otobüsleri aldığımızdan dolayı İkarus diye bildiğimiz, yıllardır İstanbul'a hizmet veren artık miadını dolduran, devamlı bakımını yaptığımız, bizde artık kullanım dışı kalan 100 adedini kendilerine hediye olarak vereceğimizi öğle yemeğinde kendi konutunda ifade edince gerçekten çok ciddi duygulandıklarını gördük. Bu bir sürprizdi kardeşlik nişanesiydi. Bunlar tabii ki belki burada bir hurda niyetine bile gitmeyecek kadar sıkıntılı ama biraz müdahaleler yapmak suretiyle elimizdeki yedek parçaları da artık biz kullanamayacağımız için onlara vereceğiz. Bu otobüsleri orada bir müddet daha kullanabilirler. Sadece metrobüs hattında değil, yeni gelecek otobüsler devreye girdikten sonra iç taraflarda hatlarda köy yollarında kullanabileceklerinden bahsettiler."

Ne kadar düşünceli değil mi? Sonuçta biz değil miyiz bir kıyafeti, bir ders kitabını nesiller boyu kullanan? Kitaplarımızın karalanan kısımlarını siler kardeşlerimize verirdik, sahaflarda satardık..  Şimdi de ikarusların bakımlarını yaptırıp kardeşlik nişanesi olarak hediye ettik. 

Merak ettiğim bir kısım bakımdan kasıtları nedir? Asıl kısım miadı dolmuş hediye nedir? 


Miadı dolmuş açıklamasının ardından hediye kelimesini kullanmak bana ayıp geldi. Sağlık sektöründen bildiğim miadı dolmuş bir malzeme sterilize edildikten sonra 1 ay kullanılabilir. Ulaşım sektöründeki bakım sonrası süre ne kadardır merak etmekteyim.   



Biz bu ikarusları yıllardır kullanıyoruz. Hep bakımsızdı. Kapılar, körükler hep delikti. Bunlar kışın popo dondurur yazın ise boğazdan geçiyorsanız eğer ve trafik yoksa doğal klimaydı. Bu durumlar söz konusu değilse de iğrenç egzoz eşliğindeki sıcak havayı ağzımıza burnumuza vururdu. Tavandaki delikleri ise kışların soğuk ve yağışlı geçmesine neden olurdu. Körüğün oradaki loşlukta liseli sevgililer aşklarını çılgınca yaşardı. Boyları 1.50 olanlar ayaktayken bir koltuğa tutunduysa asla bırakmazlardı. Çünkü üst demirlerin ergonomisi minimum 1.75 olan insanlar için idealdi. 


Eğlenceli kısımları da var elbette. İkarus virajı alırken önde ters oturan bir arkadaşınızla en arkada düz otururken camdan cama el sallamak mesela =))) Yıllarca eğlendik. Ouu yeeee.


Otobüs doluyken en arka kapıdan bindiysen akbili uzattığında geri gelecek mi heyecanı ayrı bir adrenalin salgısı katar insana. Bazen geri gelene kadar ineceğin durağa varırsın. Bir adamdan rica edersin bağırmasını. Çünkü ses asla öne gitmez.


Çok emektar otobüsler bunlar. 100 Adedi hediye edilmiş, kalanı değerlendirmeli bence sevgili İBB.  Mesela bunlar kesilip otobüs durağı yapılsa.. Ya da otobüs duraklarına yakın akbil dolduran büfelerden yapılsa.. Sonuçta bakım yapılıp tavanı akmaz ve hava geçirmezse sevimli durabilir. Ve biz ileride ne şartlarda ulaşımımızı sağladığımızı küçüklerimize anlatır, görsel olarak sunarız. Son olarak o koca körükten kocaman bir akordeon tasarlanıp uygun bir yerde sergilenebilir. 


Hoşçakal ikarus.. Her nerede yaşayacak ve yaşatılacaksan..